Hasta ne ister?
Her hekimin kendisini seven, tutan, takip eden hastası vardır. Hastaların muhtaçlığı değişkendir, kimisi tam şifa ister, kimisi yakınmasının süreksiz de olsa giderilmesini bekler, kimisi yakınmalarının araştırılmasını, kimisi ameliyat üzere kökten tedaviler ister, kimisi “ameliyat deme bana” der, kimisi yalnızca kederlerini anlatıp biraz dinlenmeyi ister. Hekimin sanatı, karşısındaki hastanın muhtaçlığını algılayıp, tedavisini hastanın uygulayabileceği düzeyde sunabilmesidir.
Doktorun vazifesi hastanın şifasını bulmasına aracı olmaktır. Güzelleşen, hastanın kendisidir, doktor dahil, tüm tedavi sistemleri bu süreçte aracıdır. Bu nedenle tedavi hastaya nazaran, şahsa özel düzenlenmelidir. Standart tedaviler bu nedenle gerçek bir yaklaşım değildir. Elbette tedavide bir standart vardır, o da kişinin şifasını bulması gereğidir.
Hastanın sıhhatini bozan bir durum varsa bununla kendi bildiği üzere ilgilenir, yakınmasını gidermeye çalışır, buna da hakkı vardır. Rahatsızlığıyla başa çıkamazsa bunu getirir tabibine danışır. Tabibin burada yaptığı birkaç fonksiyon vardır, biri mevcut yakınmayı gidermek, başkası tekrarını önleyecek tedbirleri almak, ve tahminen en değerlisi hastanın bu hastalıkla değişmesi ve gelişmesine aracı olmak. Sıhhatin bozulması kişinin hayatında yolunda gitmeyen bir şeyler olduğunun göstergesidir.
Kişi hayat yolunda yürürken daima kararlar alır, bunların bir kısmı kişinin kendine has özel hayat yoluna uygundur, sağlık ve huzur verir, uygun olmayanlar sıhhatin bozulmasına ve huzursuzluğa yol açar. Bir insanın kendini gerçekleştirip gerçekleştirmediğini, hayatının yolunda olup olmadığını gösterecek daha muteber bir bulgu yoktur. Her rahatsızlık bireye bir şey anlatmaya çalışır, hastanın tekrar yolunu bulması için bir ikazdır. Münasebetiyle tedbir alınıp kusur tekrarlanmazsa şahısta davranış değişikliği ve ilerlemeye gelişmeye neden olur. Bu anlattığımızın o kadar çok çeşitliliği ve derinliği vardır ki fakat her insanın kendi özelinde kıymetlendirilebilir. Yani rahatsızlığın şahıstaki neyi etkilemesi ve değiştirmesi gerektiğini en güzel hastanın kendisi bilir. Hastalık bu manada kullanılması gereken bir bilgidir, insanın başına gelmiş bir bela, çabucak giderilmesi gereken bir sorun değildir. Hekimin aracı olacağı, rehberlik edeceği kısım işte bu bilginin kullanılması ve hastanın hayatında ve davranışlarında değişiklikler yapabileceği teklifler getirebilmektir.
Hastalık ve yakınmalar çok kıymetlidir, heba edilmemelidir. Şayet kişi bu bozukluktan dersini almaz, yaptığı yanlışları tekrar ederse hastalık tekrarlayacaktır, hem de giderek artan şiddette, ta ki kişi sorunu algılayıp kendini değiştirene kadar. Hasta bunun şuurundadır, zihniyle bunu fark etmese de. Tabibinden kendisine öğretmesini ister, birçok vakit bunu söz edemese de.
Kaynak: Doktor Sitesi